کدام بیماری ها باعث ایجاد زخم های مزمن و بیماری‌های پوستی می‌شوند؟

بیماری‌های پوستی، یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند از جمله مشکلات موقت مانند جوش، قرمزی و خارش تا مشکلات جدی‌تر مانند اگزما یا سرطان پوستی باشند.
عوامل مختلفی می‌توانند در بروز این بیماری‌ها موثر باشد، از جمله عوامل ژنتیکی، محیطی و حتی استفاده از مواد شیمیایی؛ بنابراین بسیار مهم است که هر گونه تغییر در رنگ یا بافت پوست را جدی بگیریم و به موقع به پزشک مراجعه کنیم. از این رو، ارتقای آگاهی عمومی درباره بیماری‌های پوستی و رعایت بهداشت پوستی، می‌تواند به پیشگیری و درمان این بیماری‌ها کمک کند و به همین دلیل در این مقاله سعی کرده‌ایم اطلاعات بیشتری را در اختیار شما بگذاریم.

زخم پوستی مزمن چیست؟

زخم پوستی مزمن، یک مشکل پوستی جدی است که به طور معمول زمان زیادی برای بهبود نیاز دارد یا حتی هرگز به طور کامل بهبود نمی‌یابد. این نوع زخم‌ها ممکن است از زمان طولانی‌تری برای ترمیم بهره ببرند و می‌توانند به صورت مداوم به مراقبت و درمان نیاز داشته باشند.
علت اصلی زخم‌های مزمن می‌تواند ضربه، سوختگی، عفونت، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا حتی سرطان پوست باشد. برای مراقبت از این نوع زخم‌ها، نیاز به روش‌های خاص و تخصصی مانند تمیز کردن منظم، استفاده از داروهای ضد عفونی و تغذیه مناسب برای تقویت سلامت پوست وجود دارد. در نتیجه، مراقبت و درمان مناسب از زخم‌های مزمن، می‌تواند بهبود و تسریع در فرآیند ترمیم زخم کمک کند و از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری کند.

چه کسانی در معرض خطر بیشتر زخم‌های مزمن هستند؟

زخم‌های مزمن، یکی از مشکلات شایع در بین افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن است. افرادی که داروهای بدون نسخه مصرف می‌کنند نیز ممکن است به دلیل عوارض جانبی داروها، در معرض خطر ابتلا به زخم‌های مزمن قرار بگیرند.
عوامل خطر متعددی برای ابتلا به زخم‌های مزمن وجود دارد؛ از جمله کاهش ادراک حسی، تحرک محدود، کاهش آگاهی ذهنی، تغذیه نامناسب، شرایط پزشکی که بر گردش خون تأثیر می‌گذارد و سیگار کشیدن. برای پیشگیری از ابتلا به زخم‌های مزمن، افراد باید به این عوامل خطری توجه کنند و سعی کنند اقداماتی مناسب برای جلوگیری از آن‌ها انجام دهند.

انواع بیماری‌ها و آسیب‌های پوستی شایع

زخم‌های دیابتی

دیابت، یک بیماری مزمن است که می‌تواند به آسیب دیدن اعصاب و عروق خونی بدن منجر شود. این بیماری می‌تواند باعث کاهش حس درد در اندام تحتانی شود که در نتیجه ممکن است افراد دچار زخم‌های مزمن و بریدگی‌های ناشی از عدم حس درد شوند.
از آنجایی که افراد مبتلا به دیابت حس درد کمتری دارند، زخم‌ها و بریدگی‌ها ممکن است بدون توجه بمانند و به زخم‌های بزرگتر و پیچیده‌تر تبدیل شوند. علاوه بر این، دیابت می‌تواند باعث کاهش ایمنی بدن شود و توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت‌ها کاهش دهد؛ بنابراین، افراد مبتلا به دیابت، باید به صورت خاص‌تر مراقبت کنند تا از ایجاد زخم‌های پای دیابتی و عوارض جدی‌تر  با درمان زخم دیابتی جلوگیری کنند.

زخم‌های شریانی و وریدی

زخم‌های استاز وریدی، یک مشکل پوستی و عروقی است که معمولاً در افراد مسن و بیمارانی که بیشتر وقت خود را در حال نشستن یا ایستادگی سپری می‌کنند، ایجاد می‌شود. این نوع زخم‌ها به دلیل ناکارآمدی دریچه‌های رگ‌ها رخ می‌دهد که باعث تجمع خون در نواحی خاصی از بدن، به ویژه در اندام‌های تحتانی می‌شود. این تجمع خون، منجر به فشار زیاد و التهاب مزمن در این مناطق می‌شود که در نهایت باعث ایجاد زخم‌های استاز وریدی می‌شود. چنین زخم‌هایی معمولاً زمان زیادی برای بهبودی نیاز دارند و در صورت درمان نادرست، ممکن است عفونت و مشکلات دیگری را به همراه داشته باشند. بنابراین، افرادی که این نوع مشکلات را تجربه می‌کنند، باید به موقع به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسب را دریافت کنند.
زخم نارسایی شریانی یک مشکل جدی در سلامتی است که ممکن است به عواقب جدی منجر شود. این نوع زخم‌ها اغلب به دلیل فشار یا ضربه در ناحیه مورد تحت تاثیر قرار گرفته ایجاد می‌شوند و به علت قطعی جریان خون، قادر به بهبود خود نیستند.
این مشکل معمولا در افراد مسن رخ می‌دهد و ممکن است با علائمی مانند درد، قرمزی و تورم در ناحیه مورد زخم متوجه شود. درمان این نوع زخم‌ها ممکن است نیازمند مراجعه به پزشک و کلینیک و اجرای روش‌های مختلفی از جمله تغییرات در رژیم غذایی، داروهای خاص و در برخی موارد جراحی باشد؛ بنابراین، شناخت و پیشگیری این مشکل، از اهمیت بالایی برخوردار است و افراد باید به نکات ایمنی و بهداشتی مربوط به حفاظت از پوست و جلوگیری از زخم‌های نارسایی شریانی توجه کنند.

زخم‌های سرطانی

درمان سرطان، یک فرایند پیچیده است که ممکن است منجر به ایجاد زخم‌های مزمن در بدن شود. از جمله روش‌های درمانی که ممکن است بافت‌های بدن را تخریب کند، پرتو درمانی است. این روش ممکن است در ایجاد زخم‌های پوستی و بافتی نقش داشته باشد.
همچنین، بستری بودن بیمار به مدت طولانی، می‌تواند منجر به ایجاد زخم‌های فشاری یا زخم‌های بستر شود. این زخم‌ها ممکن است پس از اتمام دوره درمان بهبود یابند، اما نیاز به مراقبت دارند. بهداشت و سلامت بیمار بسیار مهم است و باید از زخم‌ها مراقبت شود تا عفونت نگیرند و بهداشت بیمار حفظ شود.
برخی از زخم‌های سرطانی مثل زخم‌های بافت نرم (BCC) و زخم‌های بافت سخت (SCC)، از سلول‌های پوستی شروع می‌شوند. ملانوما نیز یک نوع سرطان پوست است که از سلول‌های پیگمانتاسیون شروع می‌شود و اغلب با تغییرات در رنگ و شکل مولفه‌های موجود بر روی پوست، شناخته می‌شود. اگر شما یا اطرافیانتان، علائمی از این نوع زخم‌ها را تجربه کرده اید، باید بلافاصله به پزشک یا کلینیک زخم مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید.

زخم‌های سوختگی

زخم‌های مزمن سوختگی، یک مشکل پزشکی جدی هستند که پس از گذشت 8 هفته هیچ نشانه‌ای از بهبود نشان نمی‌دهند. این نوع زخم‌ها ممکن است در افرادی که دارای گردش خون ضعیف، دیابت یا ضعف سیستم ایمنی هستند، ایجاد شود.
این زخم‌ها می‌توانند در برخی موارد به عنوان زخم وریدی پا شناخته شوند و معمولاً به ندرت بهبود می‌یابند. درمان این مشکلات، نیازمند مراقبت‌های پزشکی مداوم و استفاده از داروهای ضد زخم است. همچنین اهمیت ویژه‌ای برای حفظ بهداشت و تغذیه مناسب نیز وجود دارد تا بهبودی زخم‌ها را تسریع کند.

زخم‌های عفونی

زخم‌های مزمن عفونی، یک مشکل جدی هستند که معمولاً به دلیل عدم توانایی بدن در بهبود زخم‌ها و درمان عفونت‌ها به وجود می‌آیند. این نوع زخم‌ها ممکن است از زمان طولانی‌تری به علت بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری عروق کرونری یا فشار خون بالا به وجود آیند.
این زخم‌ها ممکن است باعث درد، خونریزی و حتی عفونت‌های جدی شوند. برای درمان زخم‌های مزمن عفونی، اهمیت دارد که علت اصلی بیماری شناسایی شود و سپس برنامه درمانی مناسب ترتیب داده شود. این ممکن است شامل استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.

زخم‌های ویروسی

این نوع زخم‌ها معمولا به دلیل عفونت ویروسی از جمله زونا، هرپس ویروس یا ویروس زوستر، ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها ممکن است باعث تورم، درد و حساسیت پوست شود و در برخی موارد می‌تواند منجر به عفونت‌های جدی‌تری شود.
درمان زخم‌های مزمن ویروسی معمولا شامل استفاده از ضد ویروس‌ها، ضد التهاب‌ها و داروهای ضد درد است. همچنین، حفظ بهداشت پوست و استفاده از ضد عفونی کننده‌ها نیز، از جمله روش‌های مهم در پیشگیری و درمان این نوع زخم‌ها است.

زخم‌های بیماری‌های خود ایمنی

 
بیماری‌های خود ایمنی مانند پسوریازیس و پمفیگوس، از جمله مشکلات پوستی هستند که می‌توانند زندگی روزمره افراد را تحت تأثیر قرار دهند. پسوریازیس، یک بیماری مزمن و التهابی است که باعث ایجاد زخم‌ها و ترشحات پوستی می‌شود. این بیماری باعث ایجاد خارش و سوزش در پوست می‌شود و ممکن است تأثیرات روحی و روانی منفی بر روی فرد داشته باشد.
از طرف دیگر، پمفیگوس یک بیماری خود ایمنی است که باعث ایجاد زخم‌های آبی رنگ در پوست می‌شود. این بیماری ممکن است باعث ایجاد خونریزی و عفونت شود و نیاز به مراقبت‌های پزشکی ویژه دارد. به طور کلی، بیماری‌های خود ایمنی، می‌توانند زندگی روزمره افراد را تحت تأثیر قرار دهند و نیاز به مراقبت‌های ویژه و دقیق دارند.

روش‌های درمان زخم‌های مزمن

درمان زخم مزمن، یک فرایند پیچیده است که نیازمند تلاش برای بهبود علت اصلی زخم است. این نوع زخم‌ها ممکن است مدت‌ها طول بکشد و حتی در برخی موارد بهبود کامل حاصل نشود. در این موارد، مدیریت درد یکی از اصلی‌ترین بخش‌های درمان است. در این موارد، هدف تسکین درد و بهبود کیفیت زندگی است.
برخی گزینه‌های درمانی شامل تمیز کردن زخم، مراجعه به کلینیک زخم مانند کلینیک زخم اهواز، استفاده از NPWT (تراپی با فشار منفی)، گرم کردن ناحیه برای افزایش جریان خون، آنتی بیوتیک تراپی، اکسیژن درمانی و استفاده از پانسمان‌های تخصصی می‌شود. هرکدام از این روش‌ها، به منظور تسریع فرایند ترمیم و بهبود زخم مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید.