راهبردهای پیشگیری از زخم پای دیابتی

راهبردهای پیشگیری از زخم پای دیابتی: زخم پای دیابتی (DFUs) ممکن است تا ۲۵ درصد از افراد مبتلا به دیابت را در مقطعی از زندگی خود تحت تاثیر قرار دهد. هنگامی که فردی دچار DFU شد، 50 درصد احتمال دارد که زخم عفونی شود. متخصصان مراقبت از زخم به طور منظم با DFU در کلینیک مواجه می شوند و درمان این زخم ها به دلیل نارسایی متابولیک زمینه ای می تواند بسیار دشوار باشد. این وبلاگ راهنمای بهترین شیوه های فعلی در رابطه با DFU و پیشگیری را ارائه می دهد.

اتیولوژی زخم پای دیابتی

DFU ها ضایعاتی هستند که روی پوشش اندام تحتانی، بافت نرم یا استخوان تأثیر می گذارند.1 این زخم ها می توانند در نتیجه بهبود ضعیف زخم در بیماران دیابتی عفونی شوند و در نتیجه باعث ایجاد آبشاری شوند که ممکن است منجر به قطع عضو شود. DFUها ناشی از تغییرات میکروواسکولاری است که در داخل فردی که دیابت دارد (به عنوان مثال، نفروپاتی، نوروپاتی 3) رخ می دهد. اغلب، زخم به دلیل مراقبت نامناسب از پا و فاصله زمانی طولانی بین شروع زخم و آگاهی بیمار ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیابت اغلب دچار نوروپاتی هستند که حس دقیق لمس، حس عمقی و حتی درد را دشوار می کند. با کاهش سیگنال های لمسی، این بیماران ممکن است از آسیب به پوست اندام تحتانی آگاه نباشند. برای تشدید این موضوع، آنها ممکن است نتوانند دردی را که اغلب با زخم هایی با این طبیعت همراه است، احساس کنند. بنابراین، آنها یک DFU ایجاد می کنند که به موقع درمان نشده است و درمان آن مشکل خواهد بود. به همین دلیل است که پیشگیری برای DFU ها کلیدی است. در ادامه در مورد راهبردهای پیشگیری از زخم پای دیابتی با ما همراه باشید.

پیشگیری از زخم پای دیابتی

پیشگیری از DFU اغلب با مداخله همراه است. هدف نهایی این است که اجازه دهیم زخم به درستی بهبود یابد و از عوارض بعدی مانند قطع عضو جلوگیری شود.
کنترل قند خون: افراد مبتلا به دیابت باید قند خون خود را به دقت کنترل کنند تا از اپیزودهای هیپوگلیسمی یا هیپرگلیسمی جلوگیری شود. این رویدادها می توانند عواقب طولانی مدتی از جمله DFU داشته باشند.
بدن انسان برای بهبودی مناسب به گلوکز خون متعادل نیاز دارد. ادبیات اخیر نشان می دهد که مقدار هموگلوبین A1c (HbA1c) بین 7.0٪ و 8.0٪ برای تسهیل بهبود زخم بهینه است. علاوه بر این، فردی که دارای DFU، HbA1C بالای 8 درصد و گلوکز خون ناشتا بیش از 126 میلی‌گرم در دسی‌لیتر است، به احتمال زیاد دچار قطع عضو اندام تحتانی می‌شود.
مطالعات دیگر همچنین نشان می‌دهند که کنترل دقیق قند خون پس از تشکیل DFU می‌تواند به نرخ بهبودی بهتر منجر شود. این برای DFUهایی که به مراقبت‌های معمولی پاسخ نمی‌دهند صادق بود. 6 کنترل بهتر قند خون منجر به بهبود بهبود و پیشگیری می‌شود. در ادامه در مورد راهبردهای پیشگیری از زخم پای دیابتی با ما همراه باشید.
کفش مناسب: همانطور که قبلاً گفته شد، افراد مبتلا به دیابت ممکن است نتوانند لمس یا درد یک جسم تیز یا نقطه فشار را روی پای خود احساس کنند. بنابراین، کفش مناسب برای پیشگیری از زخم در ابتدا ضروری است. کفش مناسب شامل:

• پوشش کافی پا
• اندازه مناسب کفش

به افراد مبتلا به دیابت توصیه می شود قبل از خرید هر کفشی، پای خود را اندازه گیری کنند. ۷ پوشیدن کفش مناسب همچنین احتمال عفونت را در صورت ایجاد زخم کاهش می دهد. ۸ کفش از پا در برابر عوامل خارجی محافظت می کند. با این حال، بسیاری از بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی ممکن است به دلایل مختلف کفش نپوشند. برخی ترجیح می دهند در ابتدا پابرهنه باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از تماس مستقیم با زمین برای جبران این احساس خاموش استفاده کنند. به هر دلیلی، مهم است که با بیماران مبتلا به دیابت در مورد اهمیت کفش مناسب صحبت کنید تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.

تخلیه: هنگامی که DFU تشکیل شد، درمان باید شامل تخلیه زخم برای بهبود باشد. بسته به محل زخم، فرد ممکن است نیاز به استفاده از یکی از وسایل زیر داشته باشد:

• واکر
• نیم کفش
• ارتوز
• کل ریخته گری تماس

برای DFU های بدون علائم ایسکمی یا عفونت کنترل نشده، دستگاه تخلیه استاندارد طلایی یک دستگاه تخلیه غیر قابل جابجایی تا بالای زانو مانند گچ گیری تماس کامل است. از آنجایی که قابل جابجایی نیست، دستگاه رعایت توصیه های پزشکی را افزایش می دهد و در نتیجه زخم را بهبود می بخشد. شفا. هدف هر یک از این دستگاه ها امکان تحمل وزن عملکردی برای تحرک و در عین حال کاهش فشار روی خود زخم است. در ادامه در مورد راهبردهای پیشگیری از زخم پای دیابتی با ما همراه باشید.

معاینات مکرر پا: تحقیقات اخیر ارتباط بین زمان انتظار طولانی تر بین شروع زخم و مراجعه به درمان پزشکی و افزایش شدت زخم را نشان می دهد. بررسی روزانه پا به فرد مبتلا به دیابت در مورد هر ناحیه ای از تحریک پوست، شکستگی یا آسیبی که ممکن است منجر به DFU شود، هشدار می دهد. همچنین توصیه می شود افراد دیابتی در صورت نداشتن سابقه عفونت حداقل سالیانه توسط متخصص پا و یا در صورت داشتن سابقه عفونت پای دیابتی حداقل هر ماه به صورت ماهانه توسط متخصص پا ویزیت شوند. این بررسی ها توسط متخصصان پزشکی می تواند به شناسایی بیماران پرخطر و ارجاع آنها برای آموزش یا پیگیری بیشتر کمک کند.

مراقبت از پوست. داشتن یک برنامه روتین مراقبت از پوست برای بیماران دیابتی ضروری است. کارشناسان موارد زیر را توصیه می کنند:

• انجام معاینات روزانه پا برای بررسی بریدگی، خراشیدگی، تاول و ناخن های فرو رفته پا
• شستن پاها با آب و صابون ملایم
• اجتناب از آب داغ به دلیل اختلال در حس و عوارض میکروواسکولار
• مرطوب کننده پس از شستشو برای حفظ یکپارچگی پوست و کاهش خطر آسیب پوستی منجر به عفونت

با این حال، مرطوب کننده ها و کرم ها نباید بین انگشتان پا استفاده شوند زیرا خطر ابتلا به عفونت های قارچی وجود دارد. تمیز، خشک و مرطوب نگه داشتن پوست به جلوگیری از تجزیه پوست و عفونت هایی که می تواند منجر به DFU شود کمک می کند.

آموزش بیمار: با تمام اطلاعات فوق، یک موضوع مشترک وجود دارد: خرید بیمار. اگر فرد مبتلا به دیابت نداند یا درک نکند که برای جلوگیری از DFU چه کاری می تواند انجام دهد، احتمال بروز زخم بیشتر است. مطالعات از اهمیت برنامه‌های مراقبت انتقالی با تمرکز بر آموزش بیمار در مورد این تکنیک‌های پیشگیری حمایت کرده‌اند. مطالعات نشان داده‌اند که آموزش به بیمار نه تنها باید شامل مکالمات در مورد آنچه باید انجام شود، بلکه نمایش‌های تصویری یا فیلم‌هایی نیز برای تقویت اطلاعات باشد. بیماران مبتلا به DFU نیز به احتمال زیاد سطح تحصیلات پایین تری دارند، بنابراین اطلاعات باید به روشی در دسترس ارائه شود. این را می توان از طریق یک رویکرد چند رشته ای به دست آورد. در نهایت، پیشگیری به عهده خود بیمار است. با این حال، پزشکان باید بیماران را با دانشی برای کاهش خطر ابتلا به DFU مجهز کنند.

نتیجه گیری

DFUها سالانه بین 9 تا 13 میلیارد دلار در ایالات متحده هزینه دارند، علاوه بر هزینه مدیریت دیابت بدون زخم. پیشگیری از زخم ها بسیار مهم است، به ویژه با توجه به اینکه دیابت بر توانایی بدن برای بهبودی پس از آسیب تأثیر می گذارد. با استفاده از اطلاعات ارائه شده، پزشکان می توانند بهتر از بیماران مبتلا به دیابت مراقبت کنند و در مورد نحوه پیشگیری و مدیریت DFU ها به بیماران دیابتی آموزش دهند.