کفش افراد دیابتی

افراد مبتلا به دیابت نیاز به پوشیدن کفش افراد دیابتی مخصوص دارند که هم از پا محافظت می کند و هم راحتی فوق العاده ای را فراهم می آورد. دیابتی ها مستعد بسیاری از مخاطرات دیابتی پا هستند و بسیاری از محصولات پای دیابتی نیز وجود دارد که به سلامتی پای آنها کمک می کند. استفاده از صندل برای افراد دیابتی عالی هستند. توصیه می شود به همراه کفش دیابتی، از جوراب های مخصوص دیابتی نیز استفاده کنید. پیدا کردن یک جفت صندل راحت برای افراد دیابتی آسان است اگر شما یا یکی از عزیزان شما این بیماری را دارید، می دانید مراقبت از پاهای شما چقدر مهم است و کفش های سنتی تابستانی می توانند انگشتان پا را از قرار گرفتن در معرض آسیب دیدگی محافظت کنند یا گردش خون را محدود کنند. صندل های دیابتی، برای محافظت از پوست حساس شما در برابر اشیاء خارجی یا جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردگی که ممکن است با کفش های معمولی ایجاد شود، دارای یک بخش اختصاصی برای التیام انگشتان پا است. صندل های دیابتی برای خانم ها و آقایان دارای عمق فوق العاده ای هستند که مناسب استفاده برای بخش های ارتوستیکی شخصی شماست و طراحی یکپارچه ای را برای کاهش سوزش پوست ایجاد می کند.

کفش افراد دیابتی

تفاوت کفش معمولی با کفش دیابتی یا صندل چیست؟

پا در کفش های معمولی نمی تواند تنفس کند و به هیچ وجه برای فردی با مشکلات پا طراحی نشده اند. اینها کفش هایی هستند که شما قبل از دیابتی شدن آنها را پوشیده اید و خطری برای ابتلا به نوروپاتی یا عوارض جدی دیگر در پا وجود ندارد. کفش دیابتی کفشی است که به طور خاص برای رسیدگی به مشکلات پا که برای افراد مبتلا به دیابت متداول است، طراحی شده است. این عوارض می تواند در نتیجه زخم های پا، گردش خون ضعیف، زخم پای دیابتی نوروپاتی دیابتی و بی حسی باشد. نکته بدتر در مورد هر یک از عوارض این است که بهبودی آن دشوار می شود و اغلب می تواند منجر به قطع عضو شود. کفش و صندل دیابتی به گونه ای طراحی شده است که برای شما مشکل پا ایجاد نمی کند یا اگر از قبل دارای این مشکل هستید، به کاهش آن کمک می کند.

ویژگی‌های کفش و صندل دیابتی:

کفش‌های دیابتی با ویژگی‌های خاصی ساخته شده‌اند تا سبب کاهش خطر بروز مشکلات پا شوند که توسط افراد دیابتی تجربه می‌شود. بهترین کفش و صندل دیابتی شامل ویژگی‌های حیاتی زیر است:

• دارای محافظ داخلی ساخته شده از مواد نرم است. دوخت کفش از بیرون است و باعث اذیت پا نمی‌شود.
• كفش دارای قسمت بالایی چسباننده‌ای است تا فشاری به پا وارد نکند. در مقابل، کفش معمولی باعث ایجاد فشار در قسمت کفش یا قسمت جلوی پا می‌شود، زیرا از مواد محکم ساخته شده که می‌تواند باعث ایجاد برآمدگی شود.
• این کفش از عمق بیشتری برخوردار است که می‌تواند کفی‌های ضخیم ارتوسیتی را در خود نگه دارد.
• یک کفش دیابتی دارای جعبه انگشتی عمیقی است که این باکس اضافی امکان حرکت انگشتان پا را فراهم می‌کند و از فشار آمدن به انگشتان پا جلوگیری می‌کند.
• کفش ارتوپدی دارای کفپوش کوسنی می‌باشد که ثبات و تحرک را تسهیل می‌کند و وارد آمدن هرگونه ضربه‌ای روی پا را کاهش می‌دهد.
• بخش بالایی کفش‌های دیابتی کشی هستند که می‌تواند بهترین راه حل برای رفع مشکلات ناشی از نوروپاتی و دیابت شدید باشند. کفش‌های کشی با خطوط پا مطابقت دارند و به ریشه کن کردن نقاط فشار کمک می‌کنند.

• کفی‌های ارتتیکی دارند که پشتیبانی از قوس پا را فراهم می‌کند.

مزیت پوشیدن کفش دیابتی و صندل چیست؟

طراحی کفش دیابتی مزایای بسیار خوبی را ارائه می‌دهد. باعث تسکین درد و افزایش سطح راحتی می‌شود. همچنین آنها می‌توانند به روش‌های زیر کمک کنند:

• گردش خون را بهبود می‌بخشد. همچنین ممکن است شما به یک ماساژور پا نیاز داشته باشید تا به آرامش شما کمک کند.
• مدیریت حرکتی بهتری را ارائه می‌دهد.
• ایجاد کالوس‌ها را متوقف می‌کند.
• از ریزش پوست جلوگیری می‌کند.
• بروز چالش‌های پا از جمله فشار زیاد در کف پا را کم می‌کند.

ویژگی‌هایی که باید در کفش و جوراب دیابتی به دنبال آن باشید

اگر مبتلا به دیابت هستید، پیدا کردن کفش مناسب بسیار مهم است. در بخش زیر نکاتی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند.

• هنگام خرید به دنبال خرید یک کفش سبک باشید که اجازه حرکت پا و نفس کشیدن آن را می‌دهد.
• یک ماده انعطاف پذیر مانند چرم یا جیر را انتخاب کنید.
• به یاد داشته باشید که یک کفش دیابتی خوب باید در ناحیه کف پا جذب خوبی داشته و این امر به کاهش فشار در کف پای شما کمک می‌کند.
• کفش‌هایی انتخاب کنید که بتوانید آن را سفت یا شل کنید. این امر باعث می‌شود تحمل هر گونه تورم یا تغییری در پاهای شما در طول زمان راحت‌تر شود.
• به خاطر داشته باشید که کفش باید پشتی محکمی نیز داشته باشد تا از پشتیبانی بیشتری برخوردار شود.

همچنین پیدا کردن کفش مناسب و مطابق با شکل کف پای شما نیز مهم است. شما نمی‌خواهید که پای شما در داخل کفش بچرخد. این می‌تواند باعث ایجاد تاول، زخم و کالوس شود که می‌تواند برای فرد مبتلا به دیابت خطرناک باشد. علاوه بر این، کفشی را انتخاب کنید که بتواند تغییراتی در پاهای شما ایجاد کند، مانند انگشت چکشی

برای پیدا کردن تطابق مناسب پاهای خود، هر زمان که کفش جدیدی خریداری می‌کنید، به یک متخصص مخصوص لوازم آرایشی مراجعه کنید. حتما جوراب‌هایی که به طور معمول با این کفش‌ها استفاده مب‌کنید را بپوشید تا از مناسب بودن آن اطمینان حاصل کنید.

پوشیدن کفش و صندل‌های نامناسب:

اگر مبتلا به دیابت هستید، از پوشیدن انواع خاصی از کفش و صندل خودداری کنید:

• از پوشیدن هر گونه کفشی که انگشتان پا را فشرده می‌کند خودداری کنید زیرا باعث تشدید فشار بر انگشتان پا می‌شود و گردش خون را محدود می‌کند.
• کفش را بدون کفی حمایت کننده از قوس کف پا نپوشید، زیرا ممکن است منجر به آسیب به بافت پای شما شود.
• مراقب باشید از پوشیدن کفش‌هایی که مناسب نیستند خودداری کنید، زیرا این موارد ممکن است به پای شما آسیب برساند.
• کفش‌های پاشنه بلند نپوشید. اگر کفش پاشنه بلند می‌پوشید، سبک‌هایی که دارای پاشنه زیر 2 اینچ هستند، بهتر می‌باشند.

جوراب دیابتی:

جوراب های دیابتی جوراب هایی هستند که به پا فشار وارد نمی کنند و برای ترویج گردش خون سالم طراحی شده اند. اکثر مارک ها حاوی مواد پلاستیکی نیستند و برخی از مارک ها دارای خاصیت جذب رطوبت هستند. جوراب های دیابتی پا را خشک نگه می دارند و می توانند به جلوگیری از عفونت کمک کند. در بیشتر مواقع، جوراب های دیابتی طوری ساخته می شوند که مانند جوراب های معمولی به نظر می رسند و در اندازه ها، رنگ ها و سبک های مختلفی وجود دارند. اگر نمی خواهید جوراب هایی را که به طور خاص برای مبتلایان به دیابت ساخته شده است خریداری کنید، به دنبال جوراب های معمولی ساخته شده با پارچه مرطوب کننده باشید. مراقب درزهای خشنی که در امتداد ناحیه پنجه جوراب وجود دارند باشید که می تواند منجر به تاول زدن پا شود و به همین دلیل جوراب هایی را که تا بالای مچ پا می آید را خریداری کنید. از پوشیدن جوراب های تنگ خودداری کنید زیرا این امر تاثیر منفی بر گردش خون پاهای شما خواهد داشت.

برای انتخاب یک کفش متناسب:

• هر بار که می‌خواهید کفش جدید سفارش دهید، مجددا پا را اندازه بگیرید، زیرا می‌توانند رشد کنند.
• بعد از ظهر کفش بخرید. زیرا در این زمان پاهای شما تمایل به تورم دارد.
• هنگامی که می‌خواهید کفش جدید بخرید، همان جوراب که قصد دارید با کفش بپوشید را بپوشید.
• اطمینان حاصل کنید که فضای کافی در داخل کفش برای پاشنه و توپک کف پا وجود دارد.
• اجازه دهید 8/3 تا 2/1 اینچ فضای اضافی بین انگشتان پا و بالای کفش شما وجود داشته باشد.
• اطمینان حاصل کنید که کفش‌هایتان به طور کامل و مناسب در اطراف پاشنه‌های شما قرار می‌گیرد.

اگر می‌توانید دو جفت کفش طبی خریداری کنید، ایده خوبی است. این باعث می‌شود تا قابلیت جذب شوک آنها حفظ شود و طول عمر هر دو جفت کفش طولانی‌تر شود. هنگامی که پاشنه کفش شروع به سایش کرد، یا اگر یک طرف کفش شروع به فرو ریختن کرد، از پوشیدن آن جفت دست بردارید و جفت جدید را بپوشید. پوشیدن کفش طبی فرسوده، هدف از داشتن آنها را خراب می‌کند. کفش‌های دیابتی که دائم پوشیده می‌شوند، به طور کلی نیاز به تعویض در طول زمان دارند.

گرفتن کفش جدید تنها یکی از راه‌های مراقبت از پا برای افراد دیابتی است. آنها باید برای معاینات سالانه از پزشک متخصص خود دیدن کنند و هر روز از پاهای خود مراقبت خوبی داشته باشند.

اصول مراقبت از پا در بیماران دیابتی:

• روزی یک بار، پاها را با آب ولرم و صابون معمولی بشویید.
• بعد از شستشو، پاها و مخصوصا بین انگشتان را کاملا خشک نمایند.
• دمای آب را قبل از شستشو کنترل کنید تا داغ نباشد.
• از قرار دادن پاها در آب نمک خودداری کنید.
• برای نرم و لطیف نگه داشتن پا، می توانید از لوسیون و مواد چرب کننده معمول استفاده کنید. گاهی یک ترک کوچک در پاشنه پا، مشکلات جدی پا و قطع عضو را باعث می شود.
• هرگز بدون جوراب کفش نپوشید.
• در منزل از کفش روفرشی استفاده نمایید.

• سعی کنید ناخن ها را صاف کوتاه کنید تا گوشه ناخنتان داخل پا فرو نرود و مد نظر داشته باشید بعد از استحمام و یا در زمان مرطوب بودن پا این کار را انجام دهید.